Man On The Moon Alina Rogowska

Moim zdaniem tematem filmu jest:odkrywanie czegoś innego,odkrywanie ludzi  lub chęć nawiązania  przyjaźni,zbliżenia się ,poznania innych, podzielenie się informacją że nie jest sam , w czasie świąt zachowania ,tradycji bliskości rodzinnej.Po zapoznaniu się z materiałem ,uważam że te rzeczy przedstawia ten filmik.Intencją autora jest ,że tak dziewczynka zainteresowała się starszym panem ,który jak był samotny,zapomniany przez innych  ,chciała z nim porozmawiać,zaprzyjaźnić się  ale najbardziej  chciała żeby ją zobaczył .żeby zobaczył że nie jest sam ,ktoś o nim pamięta . Autorzy filmiku  pokazują jak się czuja starsi ludzie ale też nie tylko oni bo też istnieją dzieci ,młodzież ,dorośli którzy czują podobnie tą samoistność.Bo ci ludzie czują że są :sami,niepotrzebni,że w ich świecie nie ma nikogo  tak jak na tej palniecie ,żyją nadzieją że ktoś ich  zauważy, że znajdzie się ta jedna osoba z którą przy nich będzie.Uważam że ten film pokazuje wiele zależności miedzy ludźmi,pokazuje otaczający nas świat a nawet życie . W kampaniach tego typu chodzi o jasny przekaz do widza ,właśnie w tej kampanii było to widać. Bardzo mi się spodobał ten film z tego typy kampanii.

TEG, przeciw dyskryminacji i nauka wrażliwości.

Po raz trzeci w naszej szkole obchodzony był Tydzień Edukacji Globalnej, Tutaj jest RELACJA.

Każda klasa na swój sposób włączyła się w działania. Gimnazjaliści nakręcili spot przeciwko stereotypom i dyskryminacji.

Bardzo ciekawym filmem jest również spot (niby reklama) ukazujący, jak krzywdzące mogą być stereotypy:

Klasy drugie analizowały przesłanie i konstrukcję spotów kampanii społecznych - KLIKNIJ TUTAJ

Ojczysty-Eldo (Piotr Świercz)

Tematem filmu jest szeroko ujęta komunikacja między ludźmi. Intencją autora jest pokazanie jak ważny jest sposób w jaki się komunikujemy. Język którym się posługujemy ma różne twarze potrafi pokazać nasze emocje te dobre i złe np.: "Jeśli nie umiesz go używać tworzysz potwory", tak mówi tekst piosenki. Twórcy filmu przekonują, że znajomość języka i umiejętność posługiwania  się nim jest bardzo ważna w dzisiejszych czasach. Bohaterem filmu jest "ludzik" podobny do SIMPSONA który pokazuje w kilkunastu odsłonach znaczenie komunikacji. Widzimy go na kuli ziemskiej, jak pisze maturę i krzyczy na inne "ludziki". Film utrzymany jest w tonacji czarno-białej, i pojawiają się poszczególne wyrazy np.: "Esteta" jak i poszczególne litery np.: "ę" i "ą". Na końcu filmiku pojawia się autor piosenki który zachęca,, aby dodać język ojczysty do ulubionych.

Second a Day - Filip Dejneka

Film pt "Second a Day", opowiada o tym, jak w parę chwil nasze życie potrafi się drastycznie zmienić. Pokazuje on pewną dziewczynkę, która obchodzi swoje urodziny i jest bardzo szczęśliwa. Cieszy się tym, że jest bezpieczna w swoim domu z własną rodziną. Ale nagle wszystko się zmienia, szczęście które niedawno przeżywała, zniknęło.
Przez ten film, autorzy chcieli pokazać jak straszna jest wojna, jak potrafi ona zrujnować życie, w tym przypadku bezbronnej dziewczynce.
Autorzy chcieli pokazać najgorszą stronę tego, co może się stać. W tym zabiegu pokazali horror małej, kilkuletniej dziewczynki, której życie zmienia się katastrofalnie, przez okrutną wojnę. Dodatkowo w bardzo obrazowy sposób zostały pokazane emocje dziewczynki. Ukazano jej dni przez jedno-sekundowe migawki, kamera była skierowana cały czas na jej twarz.
Według mnie film łączy się ze współczesnością. Jesteśmy o krok od zaczęcia wojny z terrorystami, nikt nie wie co w danej chwili może się stać.

"Slap her"- Dawid Majka

Film pt. "Slap her" opowiada o dzieciach które mają od 8-11 lat. Pewien dorosły się ich pyta co by chcieli robić w życiu jak dorosną następnie przychodzi dziewczynka zupełnie im nie znana i dorosły pyta się ich co im się podoba w tej dziewczynce. Gdy oni już powiedzieli to co im się w niej podoba
w niej, kazał im ją pogłaskać ją albo przytulić ją czy lub coś podobnego. Lecz po tym dorosły rozkazał im ją uderzyć, ale oni się mu sprzeciwili. Te dzieci nie chciały jej uderzyć ponieważ to im się nie podobało. Oni uszanowali drugą osobę i nie posłuchali się dorosłego. Więc autorowi tego filmu chodziło o to że każdy ma rozum dzięki któremu potrafi od różnić dobrych czynów od złych. Chciał pokazać że trzeba szanować drugiego człowieka bez względu czy go znamy czy nie. Autor chciał się posłużyć tymi chłopcami i tą dziewczynką do pokazania innym aby wykonywać każdy gest z głową do  drugiej osoby. Treść cała treść filmu nawiązuje do współ czesnych czasów ponieważ jest coraz więcej przemocy wokół nas i abyśmy zachowali tą kulturę do drugiej osoby takiej jakiej zostaliśmy nauczeni.

"Identity" (Olga)

Tematem filmu jest ukrywanie swojej tożsamości, strach przed pokazaniem prawdziwego siebie, chęć (lub przymus) przystosowania się w grupach społecznych i akceptacji w środowisku.

Film ma uświadomić ludziom, że na każdą okoliczność zakładamy inną maskę i sami zaczynamy się gubić w swoim przebraniu. Jest coraz mniej sytuacji, w których jesteśmy sobą.

Autor przekonuje nas  o swojej racji przez, np. różnobarwność masek i pokazanie szybkiej, jakby naturalnej, zmianie maski między grupami.

Intencją autorów jest przekonanie nas, ze ten swoisty "bal maskowy" jest współczesnym zjawiskiem społecznym.

Niektórzy próbują wyłamać się ze schematu. W tym filmie przykładem jest dziewczyna, której maska (zupełnie inna niż wszystkie) zaczyna pękać, odsłaniając jej prawdziwe JA.
Niestety, brak akceptacji jest kosztem jaki ponosi za swoją indywidualność.

,,dyskryminacja nie/w naszej szkole" (Marcin Surowiec)

,,dyskryminacja nie/w naszej szkole"

          Film opowiada o dyskryminacji w szkołach. W nagraniu osoby wypowiadają się o tym, że w ich szkołach według nich nie ma dyskryminacji, ale podają jednak przykłady, które pokazują, że ona jest.

           Sądzę, że intencją autora filmu było uświadomienie nas, że zdarzają się w życiu się w życiu codziennym sytuacje, w których w sposób niewyjaśniony, dyskryminujemy innych lub jesteśmy dyskryminowani. Przesłaniem materiału filmowego jest również pokazanie nam, że w szarym, codziennym życiu prześladowanie i brak tolerancji jest przez nas niedostrzegane i uważane za coś normalnego, choć tak być nie powinno.

           Autor chce przekonać nas - widzów do swoich racji i poglądów poprzez ukazanie zwykłych, codziennych sytuacji szkolnych, o których opowiadają uczniowie i nauczycielka. Bohaterowie filmu twierdzą, że w ich szkole nie ma dyskryminacji, podpierając się przykładami, w których w sposób ewidentny pokazują nam brak tolerancji.

           W chwili obecnej to zjawisko jest często spotykane, ludzie uważają, że są tolerancyjni ale zachowują się w sposób przeciwny. Ludzie często myślą, że jak kogoś dyskryminują to wyrażają tylko swoje poglądy.

Gabrysia (mój tata jest mądry, przystojny....ale kłamie)

  Mój tata jest mądry, przystojny, ale ... kłamie

  Tematem filmu jest relacja między samotnym ojcem, a jego małą córeczką.Tata dba o nią jak najlepiej potrafi, chcąc zapewnić jej dobrą edukację i szczęśliwe, dostatnie dzieciństwo.

Córeczka bardzo kocha tatę, uważając go za namądrzejszego, najprzystojniejszego i najmilszego człowieka na świecie - po prostu za "supermena". Tata spędzając z nią wiele czasu zawsze jest uśmiechnięty i pełen energii. Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna...

Ojciec ma problemy ze znalezieniem stałego zatrudnienia i aby utrzymać siebie i córkę podejmuje się najcięższych prac fizycznych. Po pracy, głodny i zmęczony pędzi odebrać dziewczynkę ze szkoły i znowu odgrywa miłego, eleganckiego pana w garniturze. Pewnego dnia czytając wypracowanie córeczki, tata dowiaduje się, że ona wie o jego sekrecie. Dziewczynka pisze o swojej miłości i podziwie dla taty oraz o tym jednym, jedynym  "ale"jest, że on kłamie w sprawie pracy i ich bogactwa. Tata jest załamany, ponieważ córka całą winą za tą sytuację obarcza siebie.

  Intencją autorów filmu jest próba skłonienia widzów do refleksji nad tematem bycia dobrym rodzicem. Może niekoniecznie tak idealnym, jak bohater filmu, ale po prostu dobrym i kochającym, któremu dziecko może w pełni ufać.

   Moim zdaniem autorzy filmu nie forsują swoich racji, a jedynie ukazują skomplikowaną sytuację ojca i córki. Film jest bardzo krótki i dzięki temu skupia naszą uwagę do samego końca. Dzięki świetnej grze aktorskiej obojga bohaterów i narracji prowadzonej przez małą dziewczynkę jest bardzo poruszający i skłania widzów do głębszej refleksji. 

  Wymowa tego filmu jest uniwersalna. Wszędzie, także w Polsce, wielkim problemem społecznym są tysiące dobrze wykształconych ludzi, którzy nie mogą znaleźć pracy zgodnej ze swoimi kwalifikacjami. Pracują więc, gdzie się da, co doprowadza ich do frustracji lub nawet do poważnych problemów finansowych (spirala kredytowa, czy emigracja). Wizerunek szczęśliwego człowieka i szczęśliwej rodziny jest kreowany przez współczesne media i nikt z nas nie chce żyć "biednie ale godnie". Ludzi, którzy nie mają pieniędzy uważa się za nieudaczników życiowych i nikt się z nimi nie liczy. Niestety pogoń za dobrami materialnymi zwykle nie daje ludzim satysfakcji życiowej, ani szczęścia i 

często prowadzi do rozpadu rodziny.

'The Invisible Discriminator' - Stop. Think. Respect. (Alicja)

Dyskryminacja to problem ogólnoświatowy, który dotyczy wszystkich ludzi jako całości, ale i każdego z osobna. Dyskryminować można z powodu koloru skóry, rasy, przynależności społecznej, wyznawanej religii, z powodu biedy, choroby, sposobu życia i wielu innych powodów.

        Prezentowany film jest częścią kampanii społecznej, która ma na celu walkę z wszelkimi przejawami nietolerancji oraz rasizmu. Porusza problem rdzennych mieszkańców Australii, czyli Aborygenów, którzy według kolonizujących ich Europejczyków, byli społecznością zupełnie niedostosowaną i przez to gorszą.

Aborygeni to z łaciny "ci, którzy byli tu od początku", przybyli około 40-65 tys. lat temu prawdopodobnie z południowo-wschodniej Azji. Był to lud, który prowadził koczowniczy tryb życia, zajmował się głównie łowiectwem. Przybywający z Europy osadnicy zaczęli rdzennych mieszkańców wypierać z żyznych terenów w głąb kraju. Obecnie Aborygeni zamieszkują głównie słabo zaludnione i nieurodzajne obszary Australii. Przez ponad 100 lat społeczność ta ginęła na skutek konfliktów z białymi osadnikami, z powodu braku pożywienia, nieznanych chorób, co spowodowało, że na początku XX wieku ich populacja katastrofalnie zmalała i została uznana za wymierającą. Dodatkowo rządy Australii do połowy lat 60-tych XX wieku stosowały wobec Aborygenów politykę tzw. przymusowej asymilacji, co sprowadzało się do wprowadzania w stosunku do nich różnego rodzaju prześladowań, w tym do okropnej i brzemiennej w skutkach praktyki tzw. "skradzionego pokolenia". Polegała ona na oddzielaniu dzieci od rodziców i przekazywaniu ich na siłę do rodzin zastępczych lub do specjalnie przygotowanych do tego celu ośrodków wychowawczych, które miały "ucywilizować" rdzenną społeczność i pozbawić jej tożsamości. Należy dodatkowo wspomnieć, że dopiero na początku lat 60-tych XX wieku Aborygeni zostali wykreśleni z tzw. oficjalnej Księgi Flory i Fauny i dopiero wtedy uznano ich za ludzi, czyli stworzenia posiadające wolną wolę, zdolność logicznego myślenia oraz tzw. wyższą świadomość. Wtedy też przyznano im prawa części ludności. Była to dyskryminacja w najbardziej chyba czystej i odrażającej formie.

13 lutego 2008 roku premier Australii wygłosił w parlamencie przemówienie, w którym przeprosił Aborygenów za lata krzywd i prześladowań. Niestety zakodowane w świadomości pokoleń schematy i przekonania, co do sposobu traktowania rdzennych mieszkańców Australii nadal pokutują.

Kampanie społeczne, różnego rodzaju akcje, filmy, happeningi, mają na celu przywrócenie Aborygenom ich praw, szacunku, poczucia własnej wartości, ale także pełnej przynależności do nowego społeczeństwa. Filmy piętnują stosowaną dotychczas dyskryminację, niesprawiedliwe ocenianie ludzi tylko po kolorze skóry i pochodzeniu. Pokazują, że traktowanie kogoś źle tylko z powodu uprzedzeń, nie ma racjonalnego i logicznego wytłumaczenia. Udowadniają, że wszyscy ludzie są tacy sami, że powinni mieć równy dostęp do nauki, pracy, opieki zdrowotnej i społecznej.

Bohaterowie filmu znajdują się w zwyczajnych sytuacjach: jadą do pracy autobusem, robią zakupy, siedzą w barze i właśnie wtedy najczęściej mają do czynienia z przejawami, często nieuświadomionej, dyskryminacji. Film udowadnia, że postępowanie oparte tylko na uprzedzeniach jest niesprawiedliwe i głupie. Tłumaczy, że zanim kogoś zaszufladkujemy, musimy go najpierw poznać, a nie opierać się tylko na pozorach. Traktowanie ludzi z góry może prowadzić do tego, że nie będą oni potrafili się odnaleźć i zostaną skazani na porażkę. Dodatkowo często ludzie ci zapadają na depresję, mają różnego rodzaju lęki, poczucie niższej wartości i beznadziejności. Film mówi nam, że wszyscy mają takie same prawa i nie ma gorszych czy lepszych.

Niestety takie zjawiska jak rasizm, dyskryminacja, nadal nam towarzyszą i jeśli nic nie zrobimy, żeby to zmienić, będą na nas zawsze ciążyć.

Jakub Jaworek "Użyj wyobraźni"

Przeglądając w ostatnich dniach strony internetowe zainteresował mnie zamieszczony na portalu You tube film pt "Użyj wyobraźni".

Z przerażeniem  stwierdziłem, że film ten opowiada  o niebezpieczeństwach jakie czyhają na drodze. Dotyczy to zarówno  kierowców jak i  przechodniów.  Bardzo szybko zrozumiałem, że autorzy za wszelką cenę starają sie przekazać uczestnikom ruchu drogowego informacje o tym co może się wydarzyć, jeśli my, korzystający z dróg, poboczy i chodników nie wykażemy odrobiny wyobraźni.

Reżyser filmu w sprytny sposób przekazał nam swoje przesłanie, mianowicie wykorzystał ofiary  wypadków drogowych  do poinformowania nas  o mogących nam grozić niebezpieczeństwach.

Ci, którzy zginęli  starają się ostrzec łamiących przepisy drogowe, a także tych nierozważnych o grożącym niebezpieczeństwie.  Jednocześnie  nieszczęśliwe ofiary zdają sobie sprawę, że w żaden sposób nie mogą wpłynąć na postępowanie użytkowników ruchu drogowego, gdyż nie możemy ich słyszeć.

W mojej opinii twórcy tego filmu - ostrzeżenia w doskonały sposób  przedstawili nam to co dzieje się na polskich drogach  na co dzień. Kierowcy nie  przestrzegający przepisów, nie dostosowujący  prędkości do aktualnych warunków pogodowych. Piesi  bezmyślnie  poruszający się wbrew wszelkim zasadom. Dzieci, które na skutek braku elementarnej wiedzy nie wiedzą jak poruszać się po drogach.

Organizm w dobrym nastroju (Bartek)

Tematem filmu „Organizm w dobrym nastroju” jest wpływ sposobu życia na organizm człowieka. Jest to film kilkuminutowym, w którym piosenkę na temat własnego samopoczucia śpiewają organy ludzkie takie jak : mózg, wątroba, jelita, płuca i serce. Mózg jako główny organ decyzyjny dba o siebie i swoje dobre samopoczucie lecz nie zależy mu na innych organach. Pozostałe organy skarżą się na złe traktowanie i ich zaniedbywanie. Wątroba jako organ odpowiadający za filtrowanie krwi nie lubi alkoholu, płuca narzekają na palenie papierosów, jelita i serce na dużą ilość niezdrowego jedzenia. Autorzy przekazują w sposób humorystyczny negatywny wpływ niezdrowego trybu życia na organizm ludzki. Treść filmu wiąże się ściśle ze współczesnymi zjawiskami społecznościowymi. Siedzący tryb życia, modyfikowana żywność, śmieciowe jedzenie i używki są wszechobecne w dzisiejszych czasach. Autorzy po przez film chcą zachęcić ludzi do zastanowienia się nad sobą i zmianą trybu życia na zdrowy, przyjazny wszystkim organom.   

,,Africa for Norway'' ~ Martyna

Tematem mojej wypowiedzi będzie przeanalizowana przeze mnie kampania nosząca nazwę ,,Africa for Norway". Obejrzawszy obraz filmowy kampanii cel jej był dla mnie całkowicie niejasny. Ludzie na filmie wydają się być całkiem sympatyczni i myślę, że mają dobre intencje, aczkolwiek to, co prezentują nie wiele daje. Cała kampania polega na pomocy ze strony Afryki dla Norwegii. Afrykanie chcą pomóc Norwegom, ponieważ wiedzą, że obszar, na którym znajduje się państwo przez dłuższy okres w klimacie okołobiegunowym są bardzo niskie. Założyciel kampanii (radiowiec i raper) bardzo przejmująco i szczegółowo opowiada o sytuacji panującej w Norwegii. Porównuje sytuację swojego kontynentu i państwa skandynawskiego mówiąc: ,,Ludzie nie ignorują ludzi głodujących, więc dlaczego my mamy ignorować ludzi, którzy zamarzają". Po dłuższym monologu wspomnianego wyżej mężczyzny, inni uczestnicy kampanii śpiewają bardzo prawdziwą według mnie piosenkę, dotyczącą tego, co dzieje się w Norwegii i tego, że pragną nieść pomoc. Sama idea jest bardzo szczytna, ale przecież działanie nie polega na samym pomyśle. W filmie nie jest wyjaśnione, co Afrykanie mają na myśli, mówiąc o pomocy Norwegom.  Jako dowód, na wsparcie, według mnie, uważają, że ich słowa w zupełności wystarczą, aby coś zmienić w życiu Skandynawów. Pragnę nadmienić, że kontynent zamieszkały przez uczestników kampanii nie ma nic do zaoferowania bogatym Norwegom.  Reasumując, założona kampania ,,Africa for Norway" jest moim zdaniem nieprzemyślana i nieskuteczna. Żeby podać komuś tzw. pomocną dłoń to rzeczywiście trzeba coś robić, a nie tylko o tym mówić. Kampania nie ma sensu.

Zuzia( By Your Side)

Tematem filmiku „By Your Side" jest sytuacja gdy mamy drugą osobę która nas kocha, wspiera i jest z nami zarówno w tych dobrych chwilach jak i w tych gorszych.We dwoje zawsze damy sobie radę. Potrzebna nam jest taka osoba w życiu która z nami będzie bez względu na wszystko, gdy jesteśmy smutni jest nam źle i która zawsze nas pocieszy. Moim zdaniem przesłaniem filmu jest to że są w życiu chwile kiedy wszystko idzie źle, jest nam smutno i nie dajemy sobie z czymś rady. Wtedy warto mieć przy boku tą osobę która nas wesprze, pocieszy pokaże że jesteśmy dla niej ważni i że możemy na niej polegać.Myślę że autor przekonywuje widzów do swoich racji tym że stworzył obraz sielanki miejsca oraz sytuacji wzbudzającą w widzu pozytywne emocje. Bohaterzy filmiku pokazują że robią wszystko razem dzięki czemu wspólnymi siłami dadzą sobie ze wszystkim radę. Uważam że treść filmiku wiąże się ze współczesnymi zjawiskami społecznymi przykładem negatywnym może być to że w ciągle biegnącym świecie ludzie szukają coraz to lepszych dóbr i jeśli te dobra osiągną są wtedy spełnieni i mają w okół siebie mnóstwo przyjaciół którzy tak naprawdę jeśli coś się nie powiedzie np. nagle stracimy prace to odwrócą się od nas i staną się pseudo przyjaciółmi, odwrócą się od nas i zostaniemy sami z problemami i nową sytuacją. Dlatego warto cenić sobie prawdziwych przyjaciół i ich doceniać, za to co dla nas robią i za to że bez względu na wszystko są z nami.

Julia (I Forgot My Phone)

Tematem filmu jest relacja między ludzka w XXI wieku. Jak wiadomo są czasy gdzie elektronika
bierze górę, czyli codziennym sprzętem jest telefon oraz laptop i inne sprzęty bez których jest się ciężko poruszyć. Niektórzy mówią że „ Bez telefonu to jak bez ręki”. Na filmie widać ludzi w gronie, którzy są razem jedynym słowem blisko siebie, a jednak używają komórek i nie kryją się z tym. Jest tam jedna osoba która próbuje cieszyć się życiem i dzielić się nim z przyjaciółmi obok siebie, ale ci są zajęci czym..? sprzętem elektronicznym. Ludzie najwidoczniej żyją tylko w świecie wirtualnym i nie umieją bądź nie chcą dostrzec rzeczywistości. Jest to bardzo przykre, ponieważ ludzie w tych czasach nie posiadają już tej zdolności rozmowy co ludzie kiedyś. Teraz ludzie do komunikacji z innymi potrzebują sprzętów w postaci najczęściej telefonu komórkowego. Przesłaniem filmu jest choroba XXI wieku, czyli używanie telefonów komórkowych. Autorzy chcą dotrzeć do nas poprzez to i pokazać nam jak wygląda rzeczywistość. Jest to w pewnym sensie apel do nas o mniejsze użycie urządzeń mobilnych. Pokazują nam, że jesteśmy uzależnieni od tego. Przemawiają do nas, uświadamiając nas, że poprzez ten nałóg na inne rzeczy, które powinny być pierwszorzędne. Ludzie w dzisiejszych czasach nie potrafią cieszyć się towarzystwem osób bliskich naszemu sercu. W każdej sytuacji używamy telefonu, co ukazane jest na filmie. Korzystamy z tego dla rozrywki, komunikacji lub uwiecznienia chwil zdjęciami, ale czy poprzez takie zapamiętywanie swego życia na pewno je doceniamy ? Autorzy próbują przekonać widzów do swych racji poprzez pokazanie konkretnych przykładów z życia codziennego. W trakcie rozmowy ludzie potrafią korzystać z telefonów prowadząc zarówno inne konwersację z innymi ludźmi. Innym przykładem jest fotografowanie różnych wydarzeń, przedmiotów a także osób. To również bardzo często spotykane użycie telefonu komórkowego. Często spotykanym nawykiem jest pokazywanie różnych obrazków i innych rzeczy z internetu i reakcja drugiej osoby. To też zastępuje normalną tradycyjną rozmowę z użyciem zdań. Film zamieszczony jest w internecie, więc osoby mogą go odtworzyć na telefonie, a to kolejny sposób dotarcia choćby tego filmu do widza. Myślę, że głownie sposobem właśnie przykładów, które dotyczą większości osób autorzy się posługują i jest do dość skuteczne. Przykłady zawarte w filmie są obecne w życiu codziennym i dlatego jeśli mam ocenić film w odniesieniu do codzienności to bardzo się to ze sobą pokrywa.

Nie znasz – nie zapraszaj (Wojciech Warwas)

Nie znasz – nie zapraszaj zrealizowany dla akcji "Ambasadorzy Bezpiecznego Internetu" Obejrzałem właśnie film "Nie znasz - nie zapraszaj" , który swym tematem i sposobem jego przedstawienia wywarł na mnie duże wrażenie. Temat ważny – kogo zapraszam do domu gdy zapraszam go w internecie do grona swoich znajomych. Zobaczyłem młodego mężczyznę , na oko sympatycznego , ale co on robi?! Przebiera się w różową spódniczkę , skacze po łóżku , myszkuje w szufladzie , jest w dziewczęcym pokoju!!! Wcale mi się nie podoba to , co zobaczyłem , on chyba nie jest u siebie , to raczej nie jest jego pokój. Byłem zaniepokojony , nie chciałbym gościć w swoim pokoju takiego intruza , kto go tam zaprosił? Właścicielka laptopa na szczęście szybko się go pozbyła zamykając ekran – wyłączyła nieproszonego gościa. Film trwa tylko 1 minutę , akcja dzieje się szybko , kończy się dobrze. Mnie ten film przekonuje aby nie zapraszać kogoś , kogo nie znam. Dostępność sieci i multimediów stawia nas codziennie przed takimi wyborami.

Komiksowe ballady

"Upiór" (Bartek, Zuza, Marcin)

"Romantyczność" (Ala, Dawid, Olga)

"Świtezianka" (Martyna, Julia, Kuba)

"Rybka" (Alina, Wojtek, Filip) alternatywna wersja zakończenia

"Lilije" (Gabrysia, Przemek, Kuba)

"Pani Twardowska" (Piotrek)