Siostra Antka Rozalka (Piotrek Sz.)

Urodziłam się we wsi nad Wisłą. Przejęłam kołyskę od mojego o 2 lata starszego brata Antka, który zaś przejął ją od zmarłego już, mojego drugiego brata. Przez rok Antek kołysał mnie w niej. Parę lat później urodził mi się jeszcze jeden brat, Wojtek, a tatę przygniotło drzewo w lesie. Gdy zrobiłam się troszkę starsza, co zimę cały czas musiałam zamiatać izbę, nosić wodę, a nawet nauczyłam się, jak krupnik ugotować. Latem zaś posyłali mnie do bydła, razem z moim bratem Antkiem. Ale Antek jak to Antek, zamiast pilnować bydła strugał tylko patyki. Zresztą on cały czas nic nie robił,  tylko strugał jakieś wiatraki, płoty, drabiny, studnie i nawet całe chałupy. Ale najbardziej interesował się wiatrakami. Cały czas o nich opowiadał, jak to zboże mielą. Raz nawet uciekł z domu, żeby zobaczyć wiatrak. Napotkał pastuchów, którzy opowiedzieli mu o tym ,że na skrzydła wiatraka dmucha wiatr i kręci nimi jak liśćmi, że miele się w nim zboże na mąkę, że przy wiatraku siedzi młynarz, co żonę bije, i jest taki mądry, że wie jak ze spichlerzów wyprowadza się szczury.
Raz widziałam, jak moja mama rozmawiała z Andrzejem. Andrzej poradził mamie, że trzeba Antka wysłać do szkoły, a potem do majstra, bo gospodarzem to on nie będzie. Ale gdy Andrzej zapytał się go, czy chce być gospodarzem, czy u majstra, on odpowiedział, że on będzie stawiał wiatraki, co zboże mielą. Zresztą odpowiadał tak zawsze, jak się go o to zapytano. Kiedy miałam 8 lat strasznie zachorowałam. Jak położyłam się wieczorem, następnego dnia nie mogli mnie dobudzić. Miałam gorące ciało, błędne oczy, i gadałam od rzeczy. Mama na początku myślała, że udaję, więc zbiła mnie parę razy. Niestety to nie pomogło, więc wytarła mnie gorącym octem. Niestety to też nie pomogło. Więc następnego dnia napoiła mnie wódką z piołunem. Nic nie pomogło, a nawet zrobiło się gorzej, bo po wódce wyskoczyły mi sine plamy. Wtedy mama przeszukała dom i znalazła 6 groszy. Wezwała na ratunek Grzegorzową, wielką znachorkę. Znachorka obejrzała mnie uważnie, opluła koło mnie podłogę, posmarowała mnie sadłem, ale i to nic nie pomogło. Wtedy znachorka powiedziała mojej mamie, żeby napaliła w piecu do chleba, oraz, że jak się wypocę to mi przejdzie. Mama napaliła w piecu węglem, i czekała co powie znachorka, żeby zrobiła dalej. Znachorka powiedziała, żeby położyć mnie na sosnowej desce, wsadzić do pieca i odmówić trzy zdrowaśki, a wtedy od razu ozdrowieję. Więc wsadzono mnie do pieca, a mi zrobiło się strasznie gorąco i się ocknęłam. Zapytałam się mamy, co oni ze mną robią. Mama odpowiedziała, że przez to wyzdrowieje. Zaczęłam rzucać się jak ryba w sieci, uderzyłam znachorkę, chwyciłam mamę dwoma rękami za szyje i krzyczałam bardzo głośno, że mnie zaraz spalą. Całkiem mnie włożono do pieca, zablokowano deską i zaczęły odmawiać za mnie trzy zdrowaśki. Antek obserwował to wszystko z rogu izby, ale teraz podbiegł do pieca i chwycił mamę za spódnicę. Powiedział jej, że zaraz mnie spalą. Ale mama tylko zbiła go w głowę, aby nie przeszkadzał odmawiać zdrowaśki.W końcu zabrakło mi siły na bicie w deskę, rzucanie się i krzyczenie, było mi coraz bardziej gorąco, aż w końcu zmarłam.