Handlarz starzyzną Żyd (Jan)

Często bywałem na podwórzu kamienicy, którą zamieszkiwali różni ludzie w tym nauczycielka i urzędnik. Handlowałem tam starzyzną i wieloma innymi przedmiotami. Każdego dnia widziałem jak ona biegła na lekcję a on z teczką w ręce podążał do biura. Czasami przebywając w okolicach kamienicy nie słyszałem ich ani nie dostrzegałem zapalonego światła, a to dlatego iż w niedziele widywałem ich w parku. Byli młodzi ale także bardzo zmęczeni, ponieważ żyli w pośpiechu i ledwo wiązali koniec z końcem. Po jakimś czasie zorientowałem się, że od dawna nie widziałem urzędnika maszerującego do pracy. Za to nauczycielkę widywałem bardzo często, wydawało mi się bardzo schudła i posmutniała.  Pewnego dnia podbiegła do mnie i zapytała czy nie mam do sprzedania takiej samej kamizelki jak trzymała w ręku tylko, że mniejszej. Przez kilka dni chodziłem i szukałem takiej kamizelki ale znalazłem lepszą, poprzedniego gatunku i we właściwym rozmiarze. Gdy pokazałem ją nauczycielce, popłakała się. Powiedziała, że nie o taką kamizelkę  jej chodziło i wytłumaczyła mi o co chodzi. Każdego dnia zmniejszała ściągacz po to by urzędnik myślał, że nie traci na wadze i jest całkowicie zdrowy. Następnego dnia spotkałem lekarza po czym zapytałem go o stan zdrowia urzędnika. Lekarz kiwnął tylko głową co oznaczało, że los urzędnika jest już przesądzony. Podczas gdy nauczycielka była na lekcjach urzędnik otworzył okno i zawołał mnie do bym przyszedł do jedo mieszkania. Kiedy go zobaczyłem, zaniemówiłem. On był w opłakanym stanie. Blada twarz, wychudzona sylwetka, mizerny wygląd. Poprosił mnie bym poszukał dla niego kamizelki o trzy rozmiary mniejszej. Bez wachania zgodziłem się chociaż wiedziałem co się święci. Po kilku dniach usłyszałem od pisarza mieszkającego w owej kamienicy, że urzędnik zmarł. Następnego dnia odkupiłem od nauczycielki ową kamizelkę i parasol za bezcen. Przez noc ogrzewałem sobie ręce tą kamizelką, ponieważ wierzyłem w jej moc. Po jakimś czasie znalazłem kupca na tą kamizelkę i zarządałem od niego jednego rubla, ponieważ jako jedyny znałem jej historię. Ale, że byłem ubogim człowiekiem sprzedałem kamizelkę za mniej niż oczekiwałem.